ANADOLU’DA KURULAN İLK TÜRK DEVLETLERİ
Anadolu’da durum Onüçüncü asrın ikinci yarısından
itibaren İlhanlıların nüfuzu altına giren Anadolu Selçuklu devleti asrın
sonlarına doğru ziyadesiyle zayıflamış, bir vali kadar hükmü kalmayan son
hükümdar İkinci Gıyaseddin Mesud’un 1308’de ölümüyle tamamen ortadan
kalkmıştır. Ayaklanma ihtimallerini göz önünde tutan Moğollar, Selçuklu
ailesine mensup prensleri öldürmüşler, nüfuzları altında bulunan toprakları,
Anadolu umumi Valiliği ismi altında toplayarak idaresini Moğol beylerinden
birisine tevdi etmişlerdir. İlhanlılar, Batı ve Güneybatı Anadolu’ya nüfuz
edemediklerinden, buralardaki Türkmen beyleri küçük küçük devletler
kurmuşlardı. Selçuklu devleti ismen son bulunca, bu beylikler daha fazla
genişlemek için gayretler sarfına başladılar.
Yalnız, İlhanlıların Anadolu
umumi valilerinin en meşhuru olan Emir Çobanoğlu Demirbaş (Timurtaş) Bey
Anadolu’yu tamamen Moğolların idaresi altına sokmaya çalıştı. İlhanlılara karşı
bağlılıklarını kesen veya gevşeten Anadolu beyliklerini ortadan kaldırmak
istediyse de emelinde muvaffak olamadı. Demirtaş Beyin ölümü Anadolu
beyliklerine geniş nefes aldırdı. İlhanlı hükümdarı Ebu Said Bahadır Han evlat
bırakmadan 1335’de ölünce İlhanlı devleti son günlerini yaşamaya başlamıştı. O
sırada İlhanlıların Anadolu valisi bulunan Türk asıllı Alaeddin Eretna Bey,
İlhanlılardaki saltanat kavgalarından faydalanarak, merkezi Sivas olmak üzere
bir devlet kurdu (1343). Böylece, Anadolu’nun doğu ve orta taraflarını içine
alan ilhanlı nüfuz ve idaresi tamamen sona ererken Anadolu’daki beylikler için
birbirlerine karşı daha serbest bir mücadele devre açılmış oluyordu. Ondördüncü
asrın ilk yarısında Anadolu’daki beylikler: Karaman, Germiyan, Menteşe, Hamit,
Karesi, Aydın, Saruhan, Eşref, Candar ve Osmanoğulları idi. Orta Anadolu’nun
bir kısmına sahip Eretna oğullarından başka Doğu Anadolu’da da ayrı beylik ve
hükümetler teşekkül etti. Bu beylikler arasında, hususi beylik menfaatleri ve
Anadolu birliğini kurma meselesi yüzünden çarpışmalar eksik olmadı. Nihayet
Anadolu birliğini tesis Osmanoğullarına nasiboldu. Karamanoğulları Anadolu
beylikleri içinde ilk kurulanı ve uzun ömürlüsü Karamanoğulları’dır. Beylikleri
yeni kurulduğu sırada bile diğer beyliklerden daha geniş toprağa sahip olmaları
çabuk gelişmelerine vesile olmuş ve kuvvetlenince de Selçukluların merkezi
Konya’yı zaptetmeleri bakımından kendilerini Selçukluların varisi
addetmişlerdir. Oğuzların Salur yahut da Afşar boyundan olan Karamanlıların
Anadolu’ya ne zaman geldikleri kat’i şekilde belli değildir. Onların, Tuğrul
Bey ile birlikte Anadolu’ya geldiklerini ve Tuğrul Beyin dönmesinden sonra
burada kaldıklarını bildiren eserler olduğu gibi, Moğol istilasından kaçmak
suretiyle geldiklerini kaydeden kaynaklar da vardır. Karamanlıların
Anadolu’daki yerleşmelerine ait kat’i tarih Birinci Alaeddin Keykubat zamanına
rastlamaktadır. Alaeddin Keykubat Karamanlıları 1228’de Ermenek yöresine
yerleştirmişti. Karamanlıların ilk mühim tarihi şahsiyeti Kerimüddin Karaman’dır.
Karamanlılar, başlarında Kerimüddin Karaman bulunduğu sırada dahi Konya üzerine
hücumda bulunmuşlardır (1261). Oğlu Mehmet Bey, Karamanlıları daha fazla
kuvvetlendirmiş, Selçukluların çekmekte oldukları sıkıntılardan faydalanmış,
Mısır sultanı Baybars’la siyasi münasebetlerde dahi bulunmuştur. Mehmet Bey
Konya’ya karşı hücuma geçerek şehri zaptetmiş,. Selçuk tarihlerinde Cimri diye
bahsedilen Siyavuş adında birini Selçuk hükümdarı ilan eylemiş (1277) ise de,
sonradan Moğollar tarafından yenilerek öldürülmüştür. Mehmet Beyden sonra gelen
oğulları da Moğollarla mücadeleye devam etmişlerdir. İlhanlıların Anadolu
valilerinin en kudretlisi olan emir Çoban ile oğlu Demirtaş Beye bile boyun
eğmemişler, fakat onların valilikleri sırasında da çok sıkıntılı devreler
atlatmışlardır. Emir Çobanoğlu Demirtaş Beyin Mısır’a kaçmasını müteakip rahat
nefes alan Karamanoğulları, ülkelerini daha kolaylıkla genişletmeye
koyulmuşlardır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder